motzen
Lëtzebuergesch[änneren]
| 1. P. Sg. * | 2. P. Sg. | 3. P. Sg. | 2. P. Pl. | Participe passé |
|---|---|---|---|---|
| motzen | motz | motzt | motzt | gemotzt |
| * steet fir déi 1. P. am Singulier a fir déi éischt an drëtt P. am Pluriel ** Gëtt mat dem Hëllefsverb hunn konjugéiert. | ||||
Aussprooch (IPA): [ˈmot͡sən]
Bedeitung:
weisen datt engem eppes net passt, verbruet sinn
Bsp: