kommen

Lëtzebuergesch

Conjugaisoun
Indicatif	Persoun	Présent	Prétérit	Passé composé	Plus-que-parfait
	ech	kommen	koum	si komm	war komm
	du	kënns	koums	bass komm	wars komm
	hien* / hie**	kënnt	koum	ass komm	war komm
	mir	kommen	koumen	si komm	ware komm
	dir / Dir	kommt	koumt	sidd komm	waart komm
	si	kommen	koumen	si komm	ware komm
Conditionnel	Persoun	Présent simple	Présent composé	Passé
	ech	kéim	géif kommen	wier komm
	du	kéims	géifs kommen	wiers komm
	hien* / hie **	kéim	géif kommen	wier komm
	mir	kéimen	géife kommen	wiere komm
	dir / Dir	kéimt	géift kommen	wiert komm
	si	kéimen	géife kommen	wiere komm
Impératif
	Eenzuel	Méizuel	Participe passé	komm
	komm!	kommt!
* steet fir hien, hatt, si / ** am Fall vun der Eifeler Regel

Verb (or) (intrans.)

Iwwersetzungen

[1]

Däitsch: kommen (de)