d'

Vu Wiktionnaire

Lëtzebuergesch[änneren]

Eenzuel Méizuel
männlech weiblech sächlech
Nominativ
Accentuéiert
den
deen
d'
déi
d'
dat
d'
déi
Dativ
Accentuéiert
dem
deem
der
där
dem
deem
den
deenen
Akkusativ den d' d' d'

Artikel

1. Den d' ass de bestëmmtem Artikel fir weiblech oder sächlech Substantiver a fir Substantiver déi an der Méizuel stinn.
  •  f: d'Fra, d'Aarbecht, d'Chamber
  •  n: d'Kand, d'Päerd, d'Schrëftstéck
  • pl: d'Ranner, d'Artisten, d'Vëloen

Pronomen

2. Den d' ka bei de Pronomen du an de, de Vokal ersetzen, viru Wierder déi mat engem Vokal ufänken
  • Hues d'et gemaach?
  • Dat kanns d'arrangéieren.

Bayresch[änneren]

Artikel Aussprooch (IPA): [d]

Bedeitung:

  1. bestëmmten Artikel fir weiblech Substantiver
  2. bestëmmten Artikel fir Substantiver déi an der Méizuel stinn

Bsp:

  1. D' Suppn is z'hoaß.
  2. D' Vögl singa.