Wieder

Vu Wiktionnaire

Lëtzebuergesch[änneren]

Fall Eenzuel Méizuel
Nominativ Wieder Wiederen
Geenitiv kee Geenitiv kee Geenitiv
Dativ dem Wieder de Wiederen
Akkusativ d'Wieder d'Wiedern

Substantiv n (pl: Wiederen)
Aussprooch (IPA): [vˈiədɐ]

Bedeitungen:

  1. Gesamtheet vu meteorologesche Phenomeener
  2. Stuerm mat Blëtz, Donner a staarkem Reen dofir och nach Dimmer an Donnerwieder
  3. am Biergbau all déi verschidden Zorte Gasgemëscher

Ofgeleet Begrëffer: