Singulier

Vu Wiktionnaire

Lëtzebuergesch[änneren]

Substantiv m (pl: Singulieren)

Fall Eenzuel Méizuel
Nominativ de Singulier d'Singulieren
Geenitiv kee Genitiv kee Genitiv
Dativ dem Singulier de Singulieren
Akkusativ de Singulier d'Singulieren


Aussprooch (IPA): [sˈɛ̃ːɡyli̯eː]

Bedeitung:

grammatesch Bezeechnung fir en Numerus

Synonym:

Eenzuel

Géigendeeler:

Pluriel


Artikel op Wikipedia  Singulier