Schënner

Lëtzebuergesch

Bedeitungen:

[1] De Schënner war fréier e Beruff dee sech ëm d'Verschaffe vun Déierekadavere bekëmmert huet.

[2] Dovunner ofgeleet war et eng Persoun déi sech mat Schanken auskannt huet, an dofir de Leit bei Verenkunge konnt hëllefen.

[3] Dacks gebraucht fir een dee säin Handwierk net gutt mécht, z. B. e Chirurg deen net gutt operéiert.

[4] E Mënsch deen anerer duerch seng Autoritéit pisaakt.

Bsp:

[1] D'Päerd huet e Been gebrach an huet misse bei de Schënner gefouert ginn.

[1] De Schënner vun Ell war e gudde Schankefléckert, an hat gutt Saleften.

[1] Vu waterengem Schënner war de Jemp dann operéiert ginn.

[1] Gottseidank, datt deen endlech d'Pensioun huet, dat war jo e richtege Mënscheschënner

Iwwersetzungen