Bierg

Lëtzebuergesch

[1] E Bierg op de Färöer

Substantiv m (pl: Bierger)
Geographie
Aussprooch (IPA): [biːɐ̯ɕ]   Aussprooch (pl): [biːɐ̯ɕər]

Audio

• (Eenzuel)
• (Méizuel)

Bedeitungen:

[1] natierlech Erhiewung op der Landuewerfläch vun der Äerd an aneren Himmelskierper an um Mieresbuedem

[2] kënschtlech, vum Mënsch geschafen Erhiewung.

[3] geologesch, geophysikalesch a montanwëssenschaftlech: fest Äerkuuscht; Ënnerdagesberäich; „am Bierg“

Géigendeeler:

[1] Dall

Substantiv m (pl: Bierg)
Droit
Aussprooch (IPA): [biːɐ̯ɕ]

Bedeitung:

[4] e Garant

Bsp.:

Bierg fir e sinn, fir ee biergen.

Geographie

Englesch: hill (en), mount (en) Däitsch: Berg (de) m

Franséisch: montagne (fr) Hollännesch: berg (nl)

Limburgesch: berg (li) m Tschechesch: hora (cs) f

Droit

Däitsch: Bürge (de) m Limburgesch: börgsman (li) m