Alphabet

Lëtzebuergesch

Substantiv

Alphabet  n, Méizuel: Alphabeter

Lautschrëft

[ɑlfaːbˈeːt]

Bedeitungen

[1] D'Alphabet ass e System vu grafeschen Zeechen, déi bei der Transkriptioun vun enger Sprooch gebraucht ginn.

Etymologie

Kënnt vun den zwéin éischte Buschtawen alpha a bêta aus dem griicheschen Alphabet.

Allgemeng

D'lëtzebuergescht Alphabet huet 26 Buschtawen.

A a	[ a ]		N n	[ ɛn ]	Ëmlauter
B b	[ be ]		O o	[ o ]	ä	[ eː ]
C c	[ tse ]		P p	[ pe ]	ö	[ ø ]
D d	[ de ]		Q q	[ ku ]	ü	[ yː ]
E e	[ e ]		R r	[ ɛɐ ]
F f	[ ɛf ]		S s	[ ɛs ]
G g	[ ge ]		T t	[ te ]
H h	[ ha ]		U u	[ u ]
I i	[ i ]		V v	[ faʊ̯ ]
J j	[ iot ]		W w	[ ve ]
K k	[ ka ]		X x	[ iks ]
L l	[ ɛl ]		Y y	[ igrɛk ]
M m	[ ɛm ]		Z z	[ t͡sɛt ]

Iwwersetzungen

Iwwersetzungen

Däitsch: Alphabet (de) n

Limburgesch: alfabèt (li) n