Sprooch

Lëtzebuergesch

Substantiv  f
pl: Sproochen Aussprooch:/ʃproːx/ Aussprooch:/ʃproːxən/

Definitioun:

1. Am Allgemengen d'Capacitéit fir ze schwätzen a sech ënnereneen ze verstännegen. D'Sprooch ass den Informatiounsdréier vun der schrëftlecher oder geschwater Kommunikatioun.

   Franséisch, oder d'franséisch Sprooch gehéiert zu der romanescher Grupp vun den indogermanesche Sproochen.

   D'Spuenesch ass eng iberesch-romanesch Sprooch, mat laténgeschem, germaneschem an arabeschem Afloss.

Iwwersetzungen

Dänesch: sprog (da) Däitsch: Sprache (de) Englesch: language (en) Franséisch: langue (fr)

Hollännesch: taal (nl) Italieenesch: idioma (it), lingua (it) Norwegesch: språk (no) Polnesch: język (pl)

Portugisesch: idioma (pt), lingua (pt) Schweedesch: språk (sv) Spuenesch: idioma (es), lengua (es) Tschechesch: jazyk (cs) Ukrainesch: мова (uk)

Ripuaresch

Substantiv Aussprooch:/?/ Sprooch  n

Artikel op Wikipedia op Ripuaresch Sprooch