sabbelen

Lëtzebuergesch

1. P. Sg. *	2. P. Sg.	3. P. Sg.	2. P. Pl.	Participe passé
sabbelen	sabbels	sabeelt	sabbelt	gesabbelt
* steet fir déi 1. P. am Singulier a fir déi éischt an drëtt P. am Pluriel ** Gëtt mat dem Hëllefsverb hunn konjugéiert.

Verb (r) (trans.) / (intrans.)

Aussprooch (IPA): [ˈzɑbələn]

Bedeitungen:

1. Flëssegket aus engem Behälter verléieren.
   • Deng Boite sabbelt nawell vill Ueleg
2. Flecke maachen
   • Wien huet op deen deieren Teppech gesabbelt?
3. Spaut verléieren
   • De Bopa sabbelt, wann en de Mond opstoe léisst.

Iwwersetzungen

[1] Spaut verléieren

Däitsch: sabbern (de), geifern (de)

OPGEPASST: Dësen Artikel misst erweidert ginn. Wanns du Loscht hues, bedeeleg dech drun an huel dëse Message ewech soubal den Artikel ausgebaut ass. Wgl. hal dech dobäi awer un eis Formatvirlag!

---