Op den Inhalt sprangen

knieden

Vu Wiktionnaire
1. P. Sg. * 2. P. Sg. 3. P. Sg. 2. P. Pl. Participe passé
knieden kniets kniet kniet gekniet **
* steet fir déi 1. P. am Singulier a fir déi éischt an drëtt P. am Pluriel
** Gëtt mat dem Hëllefsverb hunn konjugéiert.


Verb (or)(trans.)

Bedeitung:

  1. Kniet maachen.
  1. Deeg verschaffen datt en homogeen gëtt
  • Deen Deeg muss laang gekniet ginn