Op den Inhalt sprangen

können

Vu Wiktionnaire

Däitsch

[änneren]
Konjugatioun
Present
ichkann wirkönnen
dukannst ihrkönnt
er/sie/eskann sie/Siekönnen
Imparfait
ichkonnte wirkonnten
dukonntest ihrkonntet
er/sie/eskonnte sie/Siekonnten
Perfekt Partizip
gekonnt

Modalverb

Wuerttrennung:

kön-nen

Bedeitung:

[1] kënnen

Verb (or) (intrans.)

Bedeitung:

[2] kënnen

Bsp:

[1] Sie kann Klavier spielen.
[2] Das kann ich nicht.