fléien

Vu Wiktionnaire

Lëtzebuergesch[änneren]

1. P. Sg. * 2. P. Sg. 3. P. Sg. 2. P. Pl. Participe passé
fléien flitts flitt flitt geflunn **
* steet fir déi 1. P. am Singulier a fir déi éischt an drëtt P. am Pluriel
** Gëtt mat dem Hëllefsverb sinn konjugéiert.


Verb (or) (intrans.)

fléien

  1. Sech an der Loft weiderbewegen.
  2. Am iwwerdroene Sënn: entlooss ginn
    • Hien ass gëschter vu senger Plaz geflunn.
  3. Am iwwerdroene Sënn: fir eng héich Vitess auszedrécken
    • En ass mat 150 geflu komm