Ufank
Substantiv m (pl: Ufäng)
Aussprooch (IPA): [ˈufɑŋk] Aussprooch (pl): [ˈufæŋk]
Bedeitung:
den Start vun eppes
Géigendeeler:
Bsp:
- Am Ufank huet e vun Angscht kee Wuert erausbruecht.
- am Ufank vum Jor
- D'Automobilindustrie hat hir Ufäng um Enn vum 19. Joerhonnert.
- Déi jonk Schauspillerin krut am Ufank vun hirer Karriär nëmme kleng Niewerollen.
- Fir den Ufank vun de Solde waren d'Kleederbutteker voller Leit.
- Mir hun den Ufank vum Film nët matkritt.
- Mir hunn eis vun Ufank u geduuzt.
Ofgeleet Begrëffer:
ufänken, ufanks, Ufanksbuschtaf, Ufanksgehalt
Riedensaarten
[änneren]den Ufank maachen