Stabell

Vu Wiktionnaire

Lëtzebuergesch[änneren]

E Stabell als Bänkelchen

Substantiv m (pl: Stabellen)

Aussprooch (IPA): [ʃtɑˈbæl]

Bedeitungen:


[1] klenge Stull ouni Réck

[2] Bänkelchen, meeschtens fir d'Féiss dropzesetzen

Diminutiv
Stabellchen