Stëmm

Vu Wiktionnaire

Lëtzebuergesch[änneren]

Substantiv f (pl: Stëmmen)

Aussprooch (IPA): [ˈʃtəm]   Aussprooch (pl): [ˈʃtəmən]

Bedeitungen:

  1. Fäegkeet fir mam Mond Téin ze produzéieren
    • Hien huet eng gutt Stëmm
  2. Walstëmm
    • Den Deputéierten Android aus dem Norde krut net genuch Stëmmen