Schmuebel

Lëtzebuergesch

Eng Schmuebel

Lauschtert

Substantiv  f
pl: Schmuebelen Aussprooch:/ˈʃmuəbəl/ Aussprooch:/ˈʃmuəbələn/

Definitioun:

• D'Schmuebel ass e Vull aus der Uerdnung vun de Spatzevullen (Passeriformes).

Ausdréck:

• Eng Schmuebel mécht kee Fréijoer.

Synonymer:

• Schmuelef, Schmuewel

Iwwersetzungen

Däitsch: Schwalbe (de) Dänesch: svale (da) Englesch: swallow (en)

Franséisch: hirondelle (fr) Hollännesch: zwaluw (nl) Italienesch: rondine (it)

Katalounesch: oreneta (ca) Portugisesch: andorinha (pt) Spuenesch: golondrina (es)

Wallounesch: aronde (wa) Russesch: ласточка (ru)