Schleek

Vu Wiktionnaire

Lëtzebuergesch[änneren]

Substantiv m (pl: Schleeken)
Aussprooch (IPA): [ʃleːg]   Aussprooch (pl): [ˈʃle.kən]

Bedeitungen:

  1. Weechdéier, déi sech ganz lues op sengen eegene Schläimsekretioune beweegt
  2. an der Kannersprooch fir d'Zong