Reen

Lëtzebuergesch

Reen zu Prag

Substantiv m (keng Méizuel)

Aussprooch (IPA): [ʀeːn]

Bedeitungen:

[1] Reen ass Nidderschlag vum Himmel a Form vu Waasserdrëpsen.

[2] Am iwwerdroene Sënn mengt ee mat Reen och Flëssegkeeten, déi wéi Reen vum Himmel eroffalen.

Iwwersetzungen

Bayresch: Reng (bar) m Däitsch: Regen (de) m Dänesch: regn (da) c Englesch: rain (en) Franséisch: pluie (fr) f

Hollännesch: regen (nl) m Italieenesch: pioggia (it) f Islännesch: regn (is) n Limburgesch: raenge (li) m Norwegesch: regn (no) n

Portugisesch: chuva (pt) f Russesch: дождь (ru) m Schwäbesch: Räaga (swg) m Schweedesch: regn (sv) n Spuenesch: illuvia (es) f

Ukrainesch: дощ (uk) Ungaresch: eső (hu)