Plou

Lëtzebuergesch

E Brabännerplou

Substantiv  m
pl: Pléi

• Aussprooch:/plou/
• Aussprooch:/plei/

Definitioun:

1. E Plou ass e Geschir, dat beim Akerbau gebraucht gëtt fir de Buedem ëmzedréinen.

   Am schwéiere Buedem mussen zwee Päerd um Plou goen

2. Am iwwerdroene Sënn fir en aalt Gefier, oder eent dat net gutt funktionnéiert.

   Dem Pier säi Vëlo ass awer wierklech e Plou.

Iwwersetzungen

Aragonesch: aladro (an) Asturesch: llabiegu (ast) Bosnesch: plug (bs) Bretonesch: arar (br)

Katalounesch: arada (ca) Tschechesch: pluh (cs) Dänesch: plov (da) Däitsch: Pflug (de)

Englesch: plough (en) Franséisch: charrue (fr) Hollännesch: ploeg (nl) Italienesch: aratro (it)

Portugisesch: arada (pt) Spuenesch: arado (es) Wallounesch: tcherowe (wa) Russesch: плуг (ru)