Wollgras op engem Mouer
Substantiv m / n (pl: Moueren)
Aussprooch (IPA): [mˈəʊɐ]
Bedeitung:
- Eng Supp där hiren Ënnergrond meeschtens aus Torf besteet
- E Mensch vun donkler Hautfaarf
Bsp:
- [1] D'Kanner däerfen net bei d'Mouer spille goen.
- [2] D'Moueren hate ganz Spuenien eruewert.
Synonymmer:
- [1] Muer (fënnt en am heefegsten an den Toponymmen erëm)
