Luucht
Ausgesinn
Substantiv f (pl: Luuchten)
Aussprooch (IPA): [luːχt] Aussprooch (pl): [luːχtən]
Bedeitung:
- eng Luucht ass en Objet deen de Raum beliicht
- Ënnert Luucht mengt een och d'elektromagnéitesch Radiatiounen, déi de Sënnesorgan vun der Visioun stimuléieren.
- Eng Luucht kann och d'Bier sinn, déi aus Glas besteet a banne Gas oder e metalle Stécker huet.
Synonymmer:
Artikel op Wikipedia Luucht |
Iwwersetzung
[änneren]1.
2.