Kou

Lëtzebuergesch

[1] Eng Kou

Substantiv f (pl: Kéi)

Aussprooch: [kou] Aussprooch (pl): [kei]

Audio:

 lauschteren

Audio:

 Méizuel

Bedeitung:

[1] An der Landwirtschaft, dat weiblecht Déier vum Hausrand

[2] Dat weiblecht Déier vu villen anere Mamendéieren.

Etymologie:

vum Urgemaneschen kūz

Ënnerbegrëffer:

[1] Helleg Kou, Kéisécker, Kéistall, Koumëllech, Mëllechkou, Séikou

[2] Hirschkou

[1] dat weiblecht Déier vum Hausrand

Algriichesch: βοῦς (grc) Däitsch: Kuh (de) f Dänesch: ko (da) Englesch: cow (en)

Franséisch: vache (fr) f Hollännesch: rundvee (nl), koe (nl) f Italieenesch: vacca (it) f Limburgesch: koe (li) f

Portugisesch: vaca (pt) f Spuenesch: vaca (es) f Russesch: корова (ru) f Tierkesch: inek (tr)