Knuet
Substantiv m (pl: Kniet)
Aussprooch (IPA): [knuət] Aussprooch (pl): [kniet]
Bedeitung:
- eng fest Verschlëppung vun engem Seel
- eng Eenheet an der Loftfaart an an der Schëffaart fir d'Vitess ze bestëmmen
- am Holz eng Plaz vun engem ofgestuerwenen Aascht
- de Schnëttpunkt vun zwou Bunne vun Himmelskierperen
- eng Plaz wou et net méi weidergeet
- eng Verdéckung am Kierpertissu
Riedensaarten:
- Hien huet e Knuet an der Leitung.
 Artikel op Wikipedia Knuet an der Nautik
|