Kaweechelchen

Lëtzebuergesch

Kaweechelchen

Substantiv n (pl: Kaweechelcher)

Aussprooch (IPA): [ka'veːçəlçən]   Aussprooch (pl): [ka'veːçəlçɐ̯]

Bedeitung:

1. flott rout-brong Nager

Etymologie:

Den Numm Kaweechelchen staamt vu "kau Eichelchen", en Déierchen, dat Eechele knat. An enger lëtzebuergescher Zeitung aus dem Joer 1883 heescht et: Kawêchelchen = kau Eichelchen = ein Thierchen, das Eicheln (Nüsse u. s. w.) kaut (knackt).

Synonymmer:

• Koaaschlek (zu Iechternach)

Artikel op Wikipedia  Kaweechelchen

Iwwersetzungen

Däitsch: Eichhörnchen (de) Dänesch: egern (da) Englesch: squirrel (en) Esperanto: sciuro (eo) Finnesch: orava (fi)

Franséisch: écureuil (fr) Hollännesch: eekhoorn (nl) Ido: skurelo (io) Islännesch: íkorni (is) Italieenesch: scoiattolo (it)

Katalounesch: esquirol (ca) Limburgesch: eikkets (li) m, eikets (li) m Malteesesch: skwiril (mt) Norwegesch: ekorn (no) Polnesch: wiewiórka (pl)

Portugisesch: esquilo (pt) Rätoromanesch: squilat (rm) Schweedesch: ekorre (sv) Spuenesch: ardilla (es) Tschechesch: veverka (cs)