Kaweechelchen

Vu Wiktionnaire

Lëtzebuergesch[änneren]

Kaweechelchen

Substantiv n (pl: Kaweechelcher)

Aussprooch (IPA): [ka'veːçəlçən]   Aussprooch (pl): [ka'veːçəlçɐ̯]

Bedeitung:

  1. flott rout-brong Nager

Etymologie:

Den Numm Kaweechelchen staamt vu "kau Eichelchen", en Déierchen, dat Eechele knat. An enger lëtzebuergescher Zeitung aus dem Joer 1883 heescht et: Kawêchelchen = kau Eichelchen = ein Thierchen, das Eicheln (Nüsse u. s. w.) kaut (knackt).[1]

Synonymmer:


Artikel op Wikipedia  Kaweechelchen


Referenzen[änneren]

  1. Quell: Anonym, 1883. Das Luxemburger Land (Organ für vaterländische Geschichte, Kunst und Literatur), Fascicule 03: 36.