Këndchen

Lëtzebuergesch

E Këndchen

Substantiv m (pl: Kënnercher)
Aussprooch (IPA): [ˈkəntɕən]

Bedeitung:

Këndchen ass den Diminutiv vu Kand.

Bsp.:

Si loossen dat Këndchen de ganzen Dag eleng.

Iwwersetzungen

Däitsch: Kindchen (de) n, Kindlein (de) n

Limburgesch: kiendje (li) n