Op den Inhalt sprangen

Hickecht

Vu Wiktionnaire

Lëtzebuergesch[änneren]

Substantiv f (pl: Hickechten)

Aussprooch (IPA): [hˈikəɕt]

Bedeitung:

  1. E Worf (vun enger Nozuucht)
  2. eng Band, eng Grupp