Haaptstad

Lëtzebuergesch

Substantiv  f Aussprooch:/'haːptʃtaːt/

Definitioun:

• Eng Haaptstad ass eng wichteg Stad, vun där aus e Land, e Staat oder eng Provënz regéiert gëtt.

Beispiller:

• Reykjavík ass d'Haaptstad vun Island an déi nërdlechst Haaptstad vu Westeuropa.

Iwwersetzungen

Afrikaans: hoofstad (af) Aalt Englesch: hēafodstōl (ang), hēafodburg (ang) Dänesch: hovedstad (da) Däitsch: Hauptstadt (de) Finnesch: pääkaupunki (fi)

Franséisch: capitale (fr) Griichesch: κεφαλαίου (el) Hollännesch: hoofdstad (nl) Lëtzebuergesch: Haaptstad (lb) Litauesch: sostinė (lt)

Nidderdäitsch: Hööftstadt (nds) Norwegesch: hovedstad (no) Rätoromanesch: chapitala (rm) Russesch: столица (ru) Schweedesch: huvudstad (sv)

Iwwersetzungen

Tierkesch: başkent (tr)