Fruucht

Vu Wiktionnaire

Lëtzebuergesch[änneren]

Substantiv 1  f (pl: Friichten)

Aussprooch (IPA): ['fruːxt]   Aussprooch (pl): [friːçtən]

Bedeitung:

[1] Allgemeng: deen Deel vun engem Bam oder engem Trausch, un oder an deem d'Käre sinn. Wann een d'Fruucht iesse kann, gëtt et de Synonym Uebst dofir, bei veschiddenen och Geméis.

Substantiv 2 (keng Méizuel)

Aussprooch (IPA): ['fruːxt]

Bedeitung:

[2] Déi Planzen, deenen hir Käre geholl ginn, fir ë. a. Miel oder Fudder fir d'Béischten draus ze maachen, ewéi Weess, Kar, Huewer, Geescht.

Referenzen[änneren]


Artikel op Wikipedia  Fruucht