Feil

Lëtzebuergesch

(1) Feiler

(2) E Feil

(3) Feilen

Substantiv

Feil  m (pl: Feiler)

1. E Feil och Fäil ass e Geschoss dat aus engem ronne Still an enger Spëtz besteet. E gëtt gewéinlech mat engem Bou ofgeschoss.

2. E Feil ass en abstrakt Bild aus enger Spëtz an enger Linn, dat op eppes oder eng Richtung hiweist.

Feil  f (pl: Feilen)

3. E Geschir aus Eisen oder Stol dat zum Feilen déngt.

Lautschrëft:

Aussprooch: ['feil] (Eenzuel 1-3) Aussprooch: ['feilər] (Méizuel 1-2) Aussprooch: ['feilən] (Méizuel 3)

Artikel op Wikipedia Feil (3)

Iwwersetzunge fir Feil (1)

Däitsch: Pfeil (de) Englesch: arrow (en) Esperanto: sago (eo)

Franséisch: flèche (fr) Hollännesch: pijl (nl) Ido: flecho (io)

Italieenesch: freccia (it) Portugisesch: flecha (pt) Spuenesch: flecha (es)

Iwwersetzunge fir Feil (2)

Däitsch: Pfeil (de) Englesch: arrow (en) Spuenesch: flecha (es)

Franséisch: flèche (fr) Hollännesch: pijl (nl) Ido: flecho (io)

Italieenesch: freccia (it) Portugisesch: seta (pt)

Iwwersetzunge fir Feil (3)

Däitsch: Feile (de) Englesch: file (en) Esperanto: fajlilo (eo)

Spuenesch: lima (es) Franséisch: lime (fr) Ido: limilo (io)

Italieenesch: lima (it) Portugisesch: lima (pt)