Brudder

Lëtzebuergesch

Substantiv

Brudder  m (pl: Bridder)

1. männlech Geschwëster
   • Hien ass wéi e Brudder fir mech.
2. Mënch
   • Mir sinn am Klouschter vun engem Brudder empfaange ginn.

Lautschrëft:

• Aussprooch:/'brudər/ (Eenzuel)
• Aussprooch:/'bridər/ (Méizuel)

Iwwersetzungen

Däitsch: Bruder (de) Englesch: brother (en) Franséisch: frère (fr) Hollännesch: broer (nl), broeder (nl)

Italienesch: fratello (it) Japanesch: 兄 (ja) Portugisesch: irmao (pt) Spuenesch: hermano (es) Russesch: брат (ru)