Brudder

Lëtzebuergesch

Substantiv

Brudder  m (pl: Bridder)

1. männlech Geschwëster
   • Hien ass wéi e Brudder fir mech.
2. Mënch
   • Mir sinn am Klouschter vun engem Brudder empfaange ginn.

Lautschrëft:

Aussprooch: ['brudər] (Eenzuel) Aussprooch: ['bridər] (Méizuel)

Iwwersetzungen

Däitsch: Bruder (de)  m Englesch: brother (en) Franséisch: frère (fr) Hollännesch: broer (nl), broeder (nl) Italieenesch: fratello (it)  m

Japanesch: 兄 (ja) Limburgesch: broor (li)  m Portugisesch: irmao (pt)  m Spuenesch: hermano (es)  m Russesch: брат (ru)