Éig

Lëtzebuergesch

Eng Éig

Substantiv

Éig  f (pl: Éigen)

1. E Geschier an der Landwirtschaft an an der Gäertnerei fir de Buedem virum Séien opzelackeren.

Aussprooch (IPA): [eiç] (Eenzuel) Aussprooch (IPA): [eiʒən] (Méizuel)

Artikel op Wikipedia  Éig

Iwwersetzungen

Däitsch: Egge (de) Englesch: harrow (en) Franséisch: herse (fr) Hollännesch: eg (nl) Limburgesch: aeg (li) f