verstauen

Vu Wiktionnaire

Lëtzebuergesch[änneren]

1. P. Sg. * 2. P. Sg. 3. P. Sg. 2. P. Pl. Participe passé
verstauen verstaus verstaut verstaut verstaut
* steet fir déi 1. P. am Singulier a fir déi éischt an drëtt P. am Pluriel
** Gëtt mat dem Hëllefsverb hunn konjugéiert.

Verb (r) (trans.) Aussprooch (IPA): [fɐʃtˈɑʊən]

Bedeitung:

  1. fir eppes ze späicheren oder ze packen

Däitsch[änneren]

Verb (trans.) Aussprooch (IPA): [fɛɐ̯ˈʃtaʊ̯ən]

Audio[änneren]

Bedeitung: