luussen
Conjugaisoun vu(n) luussen
| Infinitif | luussen | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Participe | geluusst | |||||||
| Hëllefsverb | hunn | |||||||
| Eenzuel | Méizuel | |||||||
| 1. Persoun ech |
2. Persoun du |
3. Persoun hie(n)/si/hatt |
1. Person mir |
2. Persoun dir |
3. Persoun si | |||
| Indicatif | Présent | luussen | luusss | luusst | luussen | luusst | luussen | |
| Passé composé | hu(nn) geluusst | hues geluusst | huet geluusst | hu(nn) geluusst | hutt geluusst | hu(nn) geluusst | ||
| Plus-que-parfait | hat geluusst | has geluusst | hat geluusst | hate(n) geluusst | hat geluusst | hate(n) geluusst | ||
| Futur simple | wäert luussen | wäerts luussen | wäert luussen | wäerte(n) luussen | wäert luussen | wäerte(n) luussen | ||
| Futur antérieur | wäert geluusst hunn | wäerts geluusst hunn | wäert geluusst hunn | wäerte(n) geluusst hunn | wäert geluusst hunn | wäerte(n) geluusst hunn | ||
| Conditionnel | Présent composé | géif luussen | géifs luussen | géif luussen | géife(n) luussen | géift luussen | géife(n) luussen | |
| Passé | hätt geluusst | häss geluusst | hätt geluusst | hätte(n) geluusst | hätt geluusst | hätte(n) geluusst | ||
| Impératif | Affirmatif | — | luuss | — | — | luusst | — | |
| * (n) oder (nn) seet datt den n am Fall vun der Eifeler Regel ewechfällt. | ||||||||