erausdreiwen

Vu Wiktionnaire

Lëtzebuergesch[änneren]

1. P. Sg. * 2. P. Sg. 3. P. Sg. 2. P. Pl. Participe passé
dreiwen eraus dreifs eraus dreift eraus dreift eraus erausgedriwwen
* steet fir déi 1. P. am Singulier a fir déi éischt an drëtt P. am Pluriel
** Gëtt mat dem Hëllefsverb hunn konjugéiert.

Verb (or) (trans.)

Aussprooch (IPA): [əˈʀæːʊsdʀɑɪvən]

Bsp:

  1. Haut ginn d'Schwäin erausgedriwwen.
  2. Dee muss emol déi schlecht Manéieren erausgedriwwe kréien.