erausblosen

Lëtzebuergesch

1. P. Sg. *	2. P. Sg.	3. P. Sg.	2. P. Pl.	Participe passé
blosen eraus	bléis eraus	bléist eraus	bloost eraus	erausgeblosen
* steet fir déi 1. P. am Singulier a fir déi éischt an drëtt P. am Pluriel ** Gëtt mat dem Hëllefsverb hunn konjugéiert.

Verb (or) (trans.)

Aussprooch (IPA): [əˈʀæːʊsbloːzən]

Bsp:

• Du muss de Stëbs aus den Ecker erausblosen.