afen

Vu Wiktionnaire
Kuckt och : Afen

Lëtzebuergesch[änneren]

1. P. Sg. * 2. P. Sg. 3. P. Sg. 2. P. Pl. Participe passé
afen aafs aaft aaft geaaft
* steet fir déi 1. P. am Singulier a fir déi éischt an drëtt P. am Pluriel
** Gëtt mat dem Hëllefsverb hunn konjugéiert.

Verb (or)-(intrans.)

1. Aus Virwëtz a verwonnert bei eppes nokucken.
  • Wat aafs de do?

Synonymmer:

1. maulafen