abestueden

Vu Wiktionnaire

Lëtzebuergesch[änneren]

1. P. Sg. * 2. P. Sg. 3. P. Sg. 2. P. Pl. Participe passé
bestueden an bestiits an bestit an bestuet an abestuet
* steet fir déi 1. P. am Singulier a fir déi éischt an drëtt P. am Pluriel
** Gëtt mat dem Hëllefsverb hunn konjugéiert.

Verb (or) (trans.)

Aussprooch (IPA): [ˈɑbəbəʃtuədən]

Bedeitung:

  • beim Bestuede Member vun enger Famill ginn

Bsp.:

  • D'Germaine gouf op en décken Haff abestuet.