abehalen

Lëtzebuergesch

1. P. Sg. *	2. P. Sg.	3. P. Sg.	2. P. Pl.	Participe passé
behalen an	behäls an	behält an	behaalt an	abehalen
* steet fir déi 1. P. am Singulier a fir déi éischt an drëtt P. am Pluriel ** Gëtt mat dem Hëllefsverb hunn konjugéiert.

Verb (or)

Aussprooch (IPA): [ˈɑbəhaːlən]

Bedeitung:

• zréckbehalen, astiechen, net méi zréckginn

Bsp:

• De Proprietär huet zwéi Méint Loyer abehalen.
• D'Flicken hu mäi Permis abehalen.

Iwwersetzungen

Däitsch: einbehalten (de) Englesch: retain (en), withhold (en) Franséisch: retenir (fr) Portugisesch: reter (pt)