abannen

Vu Wiktionnaire

Lëtzebuergesch[änneren]

1. P. Sg. * 2. P. Sg. 3. P. Sg. 2. P. Pl. Participe passé
bannen an bënns an bënnt an bannt an agebonnen
* steet fir déi 1. P. am Singulier a fir déi éischt an drëtt P. am Pluriel
** Gëtt mat dem Hëllefsverb hunn konjugéiert.

Verb (or) Aussprooch (IPA): [ˈɑbɑnən]

Bedeitung:

  1. En Ëmschlag ëm eppes maachen.
    • Fir de Schoulufank musse mer nach deng Hefter abannen.
  2. An en Text integréieren
    • Hien huet d'Kritik schéin agebonnen