abéissen

Vu Wiktionnaire

Lëtzebuergesch[änneren]

1. P. Sg. * 2. P. Sg. 3. P. Sg. 2. P. Pl. Participe passé
béissen an béiss an béisst an béisst an agebéisst
* steet fir déi 1. P. am Singulier a fir déi éischt an drëtt P. am Pluriel
** Gëtt mat dem Hëllefsverb hunn konjugéiert.

Verb (or) (trans.)

Aussprooch (IPA): [ˈɑbɜɪsən]

Bedeitung:

  • eppes verléieren, erofsetzen

Bsp:

  • Déi där Geschicht hat hien e Véirel vum Veméigen agebéisst.