Schwuerbler

Lëtzebuergesch

Substantiv m
Aussprooch (IPA): [ˈʃvʊɐ̯blɐ]

Bedeitung:

Persoun, déi eppes behaapt, ouni sech an der Matière auszekennen, ouni hir Sourcë gepréift ze hunn ouni sech op Fakten ze stäipen

Etymologie:

vum Däitschen Schwurbler

Referenzen

Men.lb