Planéit

Lëtzebuergesch

De Planéit Äerd

Substantiv m (pl: Planéiter)
Aussprooch (IPA): ['plɑneit]   Aussprooch (pl): ['plɑneitər]

Bedeitung:

1. E Planéit ass an der Astronomie en Himmelskierper deen net selwer liicht. E beweegt sech ëm e Stär an huet seng Ëmlafbunn fräigeraumt.

Artikel op Wikipedia  Planéit

Iwwersetzungen

Dänesch : planet (da) Däitsch : Planet (de) Englesch : planet (en) Esperanto : planedo (eo) Franséisch : planète (fr)

Hollännesch : planeet (nl) Ido : planeto (io) Portugisesch : planeta (pt) Spuenesch : planeta (es)