Planéit

Lëtzebuergesch

De Planéit Äerd

Substantiv m (pl: Planéiter)
Aussprooch (IPA): ['plɑneit]   Aussprooch (pl): ['plɑneitər]

Bedeitung:

1. E Planéit ass an der Astronomie en Himmelskierper deen net selwer liicht. E beweegt sech ëm e Stär an huet seng Ëmlafbunn fräigeraumt.

Artikel op Wikipedia  Planéit

Iwwersetzungen

Dänesch: planet (da) Däitsch: Planet (de) Englesch: planet (en) Esperanto: planedo (eo) Franséisch: planète (fr)

Hollännesch: planeet (nl) Ido: planeto (io) Portugisesch: planeta (pt) Spuenesch: planeta (es)