Plou

Lëtzebuergesch

E Brabännerplou

Substantiv m (pl: Pléi)

Aussprooch (IPA): [pləʊ]   Aussprooch (pl): [plei]

Bedeitung:

1. e Geschier, dat beim Akerbau gebraucht gëtt fir de Buedem ëmzedréinen

   Am schwéiere Buedem mussen zwee Päerd um Plou goen

2. (am iwwerdroene Sënn) fir en aalt Gefier, oder eent dat net gutt funktionnéiert

   Dem Pier säi Vëlo ass awer wierklech e Plou.

1.

Aragonesch: aladro (an) Asturesch: llabiegu (ast) Bosnesch: plug (bs) Bretonesch: arar (br)

Katalounesch: arada (ca) Tschechesch: pluh (cs) Dänesch: plov (da) Däitsch: Pflug (de)

Englesch: plough (en) Franséisch: charrue (fr) Hollännesch: ploeg (nl) Italieenesch: aratro (it) Limburgesch: ploog (li) f

Portugisesch: arada (pt) Spuenesch: arado (es) Wallounesch: tcherowe (wa) Russesch: плуг (ru)