Bläistëft

Vu Wiktionnaire

Lëtzebuergesch[änneren]

HB Bläistëft

Substantiv m (pl: Bläistëfter)

Aussprooch (IPA): [blˈæːɪstəft]   Aussprooch (pl): [blˈæːɪstəftər]

Bedeitung:

  • e Schreifgeschier mat enger graphitte Minn