Béier

Vu Wiktionnaire

Lëtzebuergesch[änneren]

(1) Béier
(2) Béier



Substantiv 1  m (keng Méizuel)

Aussprooch (IPA): ['beiɐ̯] (Eenzuel 1-3)   Aussprooch (pl): ['beiəʀən] (Méizuel 4)

Bedeitung:

1. De Béier ass en alkoholescht, kuelesaierhaltegt Gedrénks, dat aus de Grondmëttele Waasser, Happ a Malz hiergestallt gëtt.
2. Glas Béier
3. Fläsch Béier

Substantiv 2  m (pl: Béieren)

4. E Béier ass e männlecht Schwäin. Den Ausdrock gëtt meeschtens nëmme beim Hausschwäi gebraucht. E geschniddene Béier ass e Buerg.


Referenzen[änneren]

Artikel op Wikipedia Béier/Gedrénks
Artikel op Wikipedia Béier/Schwäin