Échel

Vu Wiktionnaire

Lëtzebuergesch[änneren]

Eng Échel

Substantiv f (pl: Échelen) Aussprooch (IPA): [eçəl]   Aussprooch (pl): [eçələn]

Bedeitung:

  1. D'Échele si grouss Raubvullen, déi nuetsaktiv sinn.

Synonymmer:

  1. Eil

Bekannt Échelen: